POSŁUGA KATECHETY W ŚRODOWISKU SZKOLNYM

Z adhortacji Jana Pawła II Catechesi tradendae:

Ostatecznym celem katechezy jest doprowadzić kogoś nie tylko do spotkania z Jezusem Chrystusem, ale do zjednoczenia, a nawet głębokiej z Nim zażyłości (CT 5);

Przez katechezę należy przekazywać nie swoją własną naukę, albo jakiegoś innego mistrza, lecz naukę Jezusa Chrystusa, tj. prawdę, której On nam udziela, albo ściślej mówiąc, Prawdę, którą On sam jest (CT 6) ;

Każdy katecheta musi troszczyć się usilnie, aby poprzez swoje nauczanie i swój sposób życia przekazywać naukę i życie Chrystusa. Niech nie zatrzymuje na sobie samym, na swoich osobistych poglądach i własnych postawach myślowych , ani uwagi, ani przywiązania umysłu i serca tego, kogo katechizuje, a zwłaszcza niech nie wpaja innym swych własnych opinii i zapatrywać w taki sposób, jak gdyby wyrażały naukę Chrystusa i świadectwo Jego życia (CT 6);

Trzeba, aby nauczanie było uporządkowane według pewnych zasad, czyli przekazywane w sposób systematyczny, aby nie było improwizowane, ale udzielane według ustalonego planu, dzięki któremu osiągnie swój jasno określony cel; nauczanie powinno dotyczyć tego, co podstawowe i najważniejsze, nie poruszając żadnych kwestii spornych i nie stając się teologicznym poszukiwaniem albo naukowym wykładem; nauczanie musi być wystarczająco pełne, to znaczy takie, aby nie poprzestawało na pierwszej zapowiedzi tajemnicy chrześcijańskiej, którą przekazuje kerygma; ma to być pełne wprowadzenie w chrześcijaństwo, dotyczące wszystkich elementów życia chrześcijańskiego. Papież kładzie nacisk na konieczność całościowego i systematycznego nauczania chrześcijańskiego (CT 21);

Katecheza z natury swej jest związana z całym sprawowaniem liturgii i sakramentów, gdyż właśnie w sakramentach, a zwłaszcza w Eucharystii, Jezus Chrystus działa najpełniej w celu przemiany człowieka (CT 23)

1. Katecheta jest powołany do służby katechetycznej i posiada mandat wspólnoty kościelnej wyrażony przez biskupa w misji kanonicznej. "Katecheta szkolny" to zarówno duchowny, jak i świecki, który został wezwany przez Kościół i otrzymał od biskupa misję do nauczania. Szkolne nauczanie religii należy zatem traktować jako część katechezy, tj. jako specyficzną formę katechezy[1]. Posoborowy postulat katechezy integralnej obejmuje bowiem katechezę prowadzoną w środowisku rodzinnym, szkolnym i parafialnym.

2. Zarówno posoborowe dokumenty Kościoła, jak i Synod Wrocławski w dokumencie poświęconym wychowaniu katolickiemu stwierdzają, że szkoła nie może być jedynym miejscem katechezy, a tym bardziej duszpasterstwa. Stąd nie można sprowadzić duszpasterstwa do samej katechezy szkolnej, chociaż byłaby ona prowadzona na najwyższym poziomie. Katechezę w szkole należy postrzegać zawsze w kontekście duszpasterstwa parafialnego. Duszpasterstwo w parafii i katecheza w szkole dzieci i młodzieży wzajemnie się dopełniają. Z tego wzajemnego otwarcia się parafii i szkoły wynikają określone prawa i obowiązki katechety wobec szkoły, parafii i samego siebie.

3. Dzięki misji kanonicznej katecheta staje się publicznym apostołem słowa Bożego i wypełnia posłannictwo Kościoła. Jest nauczycielem, wychowawcą i świadkiem wiary. Programem nauczania katechety jest tylko program zatwierdzony przez biskupa diecezji.

4. Katecheta szkolny podejmuje swoją posługę po otrzymaniu od biskupa diecezjalnego misji kanonicznej, imiennego pisemnego skierowania do danej szkoły[2] i po podpisaniu umowy z dyrektorem szkoły[3]. Cofnięcie tego skierowania, jest równoznaczne z utratą uprawnień do nauczania religii w danej szkole. O cofnięciu skierowania właściwe władze kościelne powiadamiają dyrektora przedszkola lub szkoły oraz organ prowadzący[4].

5. Katecheci podejmujący się posługi katechetycznej winni spełniać odpowiednie wymogi, zarówno religijne, moralne, jak i merytoryczne. Powinni pamiętać, że są jednocześnie wychowawcami chrześcijańskimi i dlatego winni być świadkami wiary[5]. Będąc szczególnym świadkiem Chrystusa, katecheta odnosi się z życzliwością, kulturą i szacunkiem do wszystkich nauczycieli, uczniów i rodziców.

6. Szkolne nauczanie religii winno wypełniać zarówno zadania postawione przez Kościół, jak i wybrane cele wyznaczone przez szkołę[6]. Katecheta powinien się włączyć zakres odpowiedzialności za realizację planu wychowawczego i dydaktycznego szkoły. Jednocześnie nauczanie religii cieszy się autonomią wobec instytucji szkoły[7].

7. Do wizytowania lekcji religii upoważnieni są wizytatorzy wyznaczeni przez biskupa diecezjalnego (nadzór merytoryczny). Lista tych osób jest przekazana do wiadomości organom sprawującym nadzór pedagogiczny[8]. Należą do nich: wizytator diecezjalny, wizytatorzy rejonowi, księża dziekani w swoich dekanatach i księża proboszczowie na terenie swoich parafii[9].

8. Nadzór pedagogiczny nad nauczaniem religii, w zakresie metodyki nauczania i zgodności z programem, prowadzą dyrektor szkoły (przedszkola) oraz pracownicy nadzoru pedagogicznego[10].

9. Podstawą wystawiania oceny szkolnej w nauczaniu religii jest wiedza ucznia, jego umiejętności, a także aktywność, pilność i sumienność. Nie powinno się oceniać za udział w praktykach religijnych[11]. Nie znaczy to, że katecheta nie powinien interesować się wypełnianiem przez katechizowanych tychże praktyk.

10. Za organizację nauczania religii w szkołach na terenie parafii odpowiedzialny jest ksiądz proboszcz, który podejmuje ścisłe współdziałanie z katechetami, rodzicami i szkołą.

11. Katecheci pracujący w danej parafii stanowią zespół, który winien odbywać regularne spotkania i ściśle współpracować z miejscowym księdzem proboszczem w organizowaniu i prowadzeniu katechezy. Zaplanowana przez zespół i zaaprobowana przez księdza proboszcza posługa katechetyczna w danym roku szkolnym powinna być przez wszystkich katechetów ściśle realizowana. Na forum zewnętrznym, a zwłaszcza na terenie tej samej szkoły wszyscy katecheci powinni wypowiadać się w jednym duchu i realizować „jedną linię” w dziedzinie katechizacji.

12. Katecheci poprzez swoją posługę katechetyczną wykonywaną na terenie szkoły uczestniczą w realizacji planu duszpasterskiego parafii i diecezji. Powinni uczestniczyć w spotkaniach organizowanych przez proboszcza, których celem jest koordynacja działań pastoralnych i omówienie palących potrzeb i problemów[12].

13. Katecheci zobowiązani są w okresie trwania zajęć szkolnych do nieodpłatnych świadczeń na rzecz parafii, która sprawuje pieczę nad szkołą, wyszczególnionych poniżej[13].

14. Katecheci powinni podnosić swoje kwalifikacje poprzez lekturę książek i czasopism katechetycznych, teologicznych i pedagogicznych, brać udział w przeznaczonych dla nich szkoleniach (kursach, konferencjach, sympozjach, warsztatach itp.), nade wszystko zaś troszczyć się o swoje doskonalenie duchowe (permanentna formacja duchowa i intelektualna katechetów: udział w rekolekcjach, dniach skupienia)[14].

  

I. Posługa katechety w szkole 

Katecheta pełni swoje posłannictwo przez sumienne przygotowanie się do każdej katechezy, wytwarzanie właściwej atmosfery w klasie i całej szkole, prowadzenie dialogu z katechizowanymi oraz twórcze wykorzystywanie w swojej pracy dydaktycznej najnowszych osiągnięć nauk teologicznych, psychologicznych i pedagogicznych.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (z późn. zm.) katecheta:

a) wchodzi w skład rady pedagogicznej szkoły, bierze czynny udział w życiu szkoły na równi z innymi nauczycielami, nie przyjmuje jednak obowiązków wychowawcy klasy;

b) ma prawo do organizowania spotkań z rodzicami swoich uczniów również poza wyznaczonymi przez szkołę zebraniami ogólnymi, wcześniej ustalając z dyrektorem szkoły lub przedszkola termin i miejsce planowanego spotkania;

c) może prowadzić na terenie szkoły organizacje o charakterze społeczno-religijnym i ekumenicznym (np. Eucharystyczny Ruch Młodych, koła misyjne, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży). Z tego tytułu nie przysługuje mu dodatkowe wynagrodzenie;

d) ma obowiązek wypełniania dziennika szkolnego;

e) ucząc w grupie międzyklasowej, międzyszkolnej lub w punkcie katechetycznym ma obowiązek prowadzić odrębny dziennik zajęć, zawierający zapisy, które zawiera dziennik szkolny;

f) sprawuje pieczę nad uczniami w czasie rekolekcji wielkopostnych

g) podlega nadzorowi zarówno ze strony władz szkolnych, jak i kościelnych

 

II. Posługa katechety w parafii zatrudnienia

1. Katecheci tak duchowni jak i świeccy są zobowiązani do zaangażowania się w duszpasterstwo dzieci i młodzieży na terenie parafii zatrudnienia.

Siostry zakonne i osoby świeckie czynią to przez:

a) obecność i pełnienie dyżuru podczas:

- Mszy świętych i nabożeństw przeznaczonych dla dzieci i młodzieży;

- Sakramentu Pokuty i Pojednania zwłaszcza przed I piątkiem miesiąca;

- rekolekcji adwentowych i wielkopostnych, albo innych zaplanowanych nabożeństw.

b) zaangażowanie się i pomoc w przygotowaniu:

- liturgii niedzielnej i świątecznej

- uroczystości I Komunii św. i Bierzmowania;

- uroczystości religijnych w parafii, w których uczestniczą dzieci i młodzież, np. Boże Ciało, misje parafialne, wizytacja kanoniczna itp.

- szkolnych rekolekcji wielkopostnych

c) prowadzenie w klasach, w których katechizują:

- w szkole podstawowej Eucharystycznego Ruchu Młodych lub koła misyjnego;

- w szkole ponadpodstawowej Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.

Zajęcia z dziećmi w ERM i młodzieżą w KSM katecheta prowadzi według statutu organizacji, wskazań diecezjalnych i w porozumieniu z miejscowym ks. proboszczem.

2. Każdy katecheta jest zobowiązany ks. proboszczowi lub jego zastępcy przekazywać:

- dane statystyczne dotyczące katechezy szkolnej z klas, w których prowadzi zajęcia;

- na początku każdego semestru swój rozkład zajęć szkolnych (podział godzin) oraz ewentualne zmiany zachodzące w nim w czasie semestru;

- zwolnienie lekarskie na czas niezdolności do pracy spowodowanej chorobą.

 

III. Troska katechety o własny rozwój duchowy i intelektualny

Aby wypełnić zadania powierzone przez Kościół potrzebni są katecheci obdarzeni głęboką wiarą, wyrazistą tożsamością chrześcijańską i eklezjalną oraz głęboką wrażliwością społeczną (DOK 237).

Dlatego też pogłębianie duchowości oraz nieustanne dokształcanie stanowią istotny obowiązek każdego katechety przez cały czas pełnienia przez niego posłannictwa katechetycznego. Systematyczna formacja katechetów w Kościele świdnickim jest prowadzona przez Wydział Katechetyczny. Zgodnie z wymaganiami Kościoła każdy katecheta jest zobowiązany do uczestnictwa w programie formacyjnym na terenie parafii, dekanatu i diecezji. Formacja ta obejmuje następujące wymiary: duchowa, biblijna, eklezjalna, teologiczno-doktrynalna oraz katechetyczno-pedagogiczna i przybiera charakter zarówno teoretyczny, jak i praktyczny.

 

1. Kościelne aspekty katechezy Kościoła Katolickiego regulują:

- Adhortacja Jana Pawła II Catechesi tredendae,

- Dyrektorium Ogólne o Katechizacji,

- Kodeks Prawa Kanonicznego,

- Dyrektorium katechezy Kościoła katolickiego w Polsce

- Podstawa Programowa i program katechezy

- Dokumenty Synodu Archidiecezji Wrocławskiej,

- Wytyczne i zarządzenia Biskupa Świdnickiego

 

2. Katecheza szkolna odbywa się według regulacji zawartych w prawie państwowym:

-  Ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, z późn. zm).

- Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 Karta Nauczyciela (z późn, zm.)

- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach (z późn. zm.)

- Porozumienie pomiędzy Konferencją Episkopatu Polski oraz Ministrem Edukacji Narodowej z dnia 6 września 2000 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od nauczycieli religii

- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 listopada 2000 r. w sprawie kryteriów i trybu dokonywania oceny pracy nauczyciela, trybu postępowania odwoławczego oraz składu i sposobu powoływania zespołu oceniającego

- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 września 2004 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów uczniów szkołach publicznych

- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli

 + Ignacy DEC

Biskup Świdnicki

Świdnica, dnia 1 września 2004 r.

_________________________________________________________________

WSKAZANIA DLA KATECHETÓW

A. Zbawcza wartość życia sakramentalnego

Należy wychowywać dzieci i młodzież do:

a) uczestniczenia w niedzielnej i świątecznej Mszy świętej i wszelkich innych formach kultu eucharystycznego,

b) korzystania z Sakramentu Pojednania i Pokuty również jako pomocy w kształtowaniu dojrzałej osobowości,

c) dobrego przygotowania się do Sakramentu Bierzmowania, a następnie nieustannej troski o jego owocowanie w dorosłym życiu,

d) doceniania wartości małżeństwa sakramentalnego.

 

B. Współpraca katechetów z nauczycielami

Należy podejmować współpracę z nauczycielami innych przedmiotów:

a) aktywnie uczestniczyć w tworzeniu i realizowaniu programu wychowawczego oraz profilaktycznego szkoły,

b) integrować środowisko nauczycieli na poziomie parafii,

c) rozpoznawać uwarunkowania środowiskowe uczniów poprzez kontakt z domem rodzinnym,

 

C. Odpowiedzialność za permanentną formację katechetów i jej organizacja

Po uzyskaniu koniecznych kwalifikacji do nauczania religii w szkołach, katecheta uczestniczy w stałej formacji rozłożonej w czasie przez wszystkie lata aktywności katechetycznej (kan. 780, KPK). Celem formacji jest kształtowanie osobowości katechety oraz rozwijanie pedagogicznych i katechetycznych umiejętności. Podobnie dzieje się w innych dziedzinach edukacji i specjalizacji zawodowej.

1/ Motywacja podnoszenia kwalifikacji zawodowych katechetów

Zgodnie ze statusem zawodowym, katecheta jest pracownikiem skierowanym przez Kościół do pracy w instytucji państwowej. Katechizowanie nie jest zatem wolontariatem ani czynem społecznym. Również znowelizowana Karta Nauczyciela, dając uprawnienia pracownicze, stawia wymagania, których spełnienie zapewnia pracę i awans zawodowy. Wymaga tego powaga funkcji i wyzwania, jakie w sobie zawiera. Sprostanie wyzwaniu przynosi radość i daje satysfakcję osobistą i zawodową. Doskonałości od swoich uczniów wymaga Chrystus (por. Mt 5,48).

Na formację pedagogiczno-katechetyczną i duchową nauczyciela religii - katechety trzeba spojrzeć komplementarnie, nie tylko pod kątem jego rozwoju profesjonalnego, lecz i osobowościowego. Celem jego pracy nie jest jedynie przekazanie wiedzy i umiejętności technicznych obrzędowo-kultycznych, lecz przekazanie uczniom wiary katolickiej i wprowadzenie ich do życia w wierze (modlitwa prywatna, liturgiczna, praktyki religijne, życie według chrześcijańskich zasad moralnych itp.).

2/ Formacja ma podwójny wymiar: duchowy (tzw. ascetyczna) i pedagogiczno-katechetyczny (tzw. doskonalenie zawodowe);

a) pierwszym i głównym odpowiedzialnym za własną formację jest sam katecheta, wierny swemu powołaniu i swojemu posłannictwu,

b) na terenie diecezji odpowiedzialnym jest biskup diecezjalny, który czyni to przy pomocy Wydziału Katechetycznego,

c) formacja katechetów odbywa się na następujących poziomach:

• poziom osobisty (przynajmniej codzienna modlitwa, lektura Pisma św. i innych dzieł ascetycznych, możliwie najczęstszy udział w Eucharystii, regularne korzystanie z kierownictwa duchowego i Sakramentu Pokuty i Pojednania),
• poziom parafialny – spotkania pod przewodnictwem księdza proboszcza (zwłaszcza, gdy w parafii istnieje zespół kilku katechetów),
• poziom dekanalny – spotkania pedagogiczno-katechetyczne (organizowane przy pomocy animatorów dekanalnych) i dni skupienia powinny odbywać się według ustalonego kalendarza (przynajmniej na początku roku szkolnego, na początku drugiego semestru i podsumowujące przed wakacjami), związane z wizytacją kanoniczną (spotkanie przed- i powizytacyjne),
• poziom ogólnodiecezjalny: konferencje rejonowe, pielgrzymka katechetów, rekolekcje, doskonalenie zawodowe.

 

D. Katecheta a parafia

Parafia jest:

• miejscem spotkania z Bogiem na wspólnej modlitwie w sakra­mentach świętych i w Słowie Bożym,
• środowiskiem kształtującym wiarę i umożliwiającym jej wspólnotowe przeżywanie,
• miejscem doświadczenia wiary i jej znaczenia dla własnego życia,
• miejscem przeżywania radości, siły i nadziei, którą daje życie we wspólnocie religijnej,
• duchową wspólnotą towarzyszącą wiernym zarówno na terenie parafii jak i poza nią.

Za katechezę odpowiada ksiądz proboszcz tej parafii, na terenie której znajduje się szkoła. Katecheta powinien uczestniczyć w spotkaniach katechetyczno-duszpasterskich z proboszczem. Między katechetą, a proboszczem powinna istnieć ścisła współpraca dotycząca:

• przygotowania uczniów do udziału w liturgii w nabożeństwach i w śpiewie,
• rekolekcji
• katechezy sakramentalnej, przygotowującej ucznia do konkretnego sakramentu,
• zainteresowania uczniów zespołami i ruchami, istniejącymi w parafii.

 

E. Katecheta a szkoła

Szkoła miejscem ewangelizacji uczniów, nauczycieli, rodziców:

• katecheza w szkole powinna prowadzić uczniów do modlitwy i życia sakramentalnego oraz włączać ich w życie parafii. Katecheta poza tym głównym zadaniem powinien:
• uwzględniać wiedzę przyswajaną przez uczniów na innych przedmiotach,
• uczestniczyć w radach pedagogicznych i w spotkaniach z rodzicami organizowanych przez szkołę, np. w wywiadówkach,
• włączać się programowo w obchody świąt patriotycznych, szkolnych i kościelnych - zarówno w szkole jak i poza nią, a troszczyć się o dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, a wszystkich uczniów wychowywać nie tylko do radzenia sobie w życiu, ale do życia w społeczeństwie i dla społeczeństwa,
• dostrzegać w pracy katechetyczno-wychowawczej zagrożenia płynące z łatwego dostępu w szkole do narkotyków oraz z uzależniania się uczniów od nikotyny i alkoholu. Ku wolności wyswobodził nas Chrystus, dlatego wolność i odpowiedzialność należy do istotnych wartości chrześcijańskich przekazywanych na katechezie,
• zwracać uwagę na savoire vivre w zachowaniu swoim i uczniów, aby pociągać ich do Boga również kulturą bycia. Ksiądz w szkole to nie tylko katecheta, ale i duszpasterz, organizujący i uczestniczący w konkursach, wycieczkach, pielgrzymkach, kółkach zainteresowań - to dobry organizator pracy zespołowej.

 

F. Katecheta a rodzina

Gdy chodzi o rolę rodziny w procesie katechizacji, katecheta powinien:

• podkreślać autorytet rodziców, wartość rodziny, znaczenie dobrych tradycji rodzinnych,
• uświadamiać, że rodzina jest Kościołem Domowym (Familiaris Consortio 21),
• szukać kontaktu z rodzicami, szczególnie w sytuacjach trudnych materialnie i duchowo szukać pomocy u księdza proboszcza, w Caritas i w innych instytucjach kościelnych,
• dostrzegać przejawiającą się czasami bezradność rodziców w kwestiach religijnych oraz moralnych i w miarę możliwości udzielać im pomocy
• uwrażliwiać uczniów, że mogą być pomocą swoim rodzicom.[15]

 

 

---

 

[1] DKP 82

[2] Rozp. § 5.1

[3] DKP 90

[4] Rozp. § 5.2

[5] DKP 91, 134

[6] DKP 82

[7] DKP 82

[8] Rozp. §11. 1

[9] SAW s. 144

[10] Rozp. §11. 2

[11] DKP 83

[12] DKP 91

[13] DKP 90

[14] DKP 91

[15] Opracowano na podstawie: Informator Wydziału Duszpasterstwa Dzieci i Młodzieży Kurii Metropolitalnej Warszawskiej dla katechetów 2008/2009 s. 18-24.

_______________________________________________________________________

Generalnie przedłużenie misji kanonicznej zależy od:

1. posiadania pełnych kwalifikacji i przygotowania pedagogicznego
2. kompletu dokumentów w teczce personalnej
3. opinii proboszcza (współpraca z parafią, prowadzenie grup)
4. kontynuowania awansu zawodowego
5. pozytywnej oceny pracy (dorobku zawodowego)
6. systematycznego doskonalenia zawodowego
7. udziału w konferencjach dekanalnych, rejonowych i pielgrzymkach katechetów
8. udziału w rekolekcjach dla katechetów
9. stażu pracy katechetycznej
10. posiadania skrzynki internetowej

 ***************

PRZEDŁUŻENIE MISJI KANONICZNYCH

5 lat

• kwalifikacje - wykształcenie teologiczne, pedagogiczne, tytuł naukowy (nie dotyczy sióstr zakonnych i katechetów świeckich, którzy rozpoczęli swoją pracę katechetyczną przed 1990 r.);
• staż pracy - 5 lat i więcej;
• rekolekcje;
• spotkania katechetów (rejonowe, dekanalne)
• zaangażowanie w życie szkoły - opinia dyrektora, katecheza (umiejętność pracy z uczniami), udział w radach pedagogicznych, współpraca z gronem pedagogicznym i rodzicami, opłatek, gablotka, olimpiady, jasełka, misterium, pielgrzymki, wycieczki;
• zaangażowanie na terenie parafii - opinia księdza proboszcza, udział w spotkaniach katechetycznych, przygotowanie i udział z dziećmi w liturgii Mszy Świętej, nabożeństwach, prowadzenie grup i wspólnot parafialnych;
• zaangażowanie na terenie diecezji - opinia Wydziału Katechetycznego, pomoce dydaktyczne, katechezy, olimpiady.

3 lata

• kwalifikacje - wykształcenie teologiczne, pedagogiczne, tytuł naukowy;
• staż pracy (3 - 4 lata);
• rekolekcje;
• spotkania katechetów (rejonowe, dekanalne)
• zaangażowanie w życie szkoły - opinia dyrektora, katecheza (umiejętność pracy z uczniami), udział w radach pedagogicznych, współpraca z gronem pedagogicznym i rodzicami, opłatek, gablotka, olimpiady, jasełka, misterium, pielgrzymki, wycieczki;
• zaangażowanie w życie parafii - opinia księdza proboszcza, udział w spotkaniach katechetycznych, przygotowanie i udział z dziećmi w liturgii Mszy Świętej, nabożeństwach, prowadzenie grup i wspólnot parafialnych;
• zaangażowanie na terenie diecezji - opinia Wydziału Katechetycznego, pomoce dydaktyczne, katechezy, olimpiady.

1 rok

• kwalifikacje - jw. lub w trakcie zdobywania;
• staż pracy (1 - 2 lata);
• rekolekcje;
• spotkania katechetów (rejonowe, dekanalne)
• zaangażowanie w życie szkoły - opinia dyrektora, katecheza (umiejętność pracy z uczniami), udział w radach pedagogicznych, współpraca z gronem pedagogicznym i rodzicami, opłatek, gablotka, olimpiady, jasełka, misterium, pielgrzymki, wycieczki;
• zaangażowanie na terenie parafii - opinia księdza proboszcza, udział w spotkaniach katechetycznych, przygotowanie i udział z dziećmi w liturgii Mszy Świętej, nabożeństwach, prowadzenie grup i wspólnot parafialnych;
• zaangażowanie na terenie diecezji - opinia Wydziału Katechetycznego, pomoce dydaktyczne, katechezy, olimpiady.